更漏子·背江楼

更漏子·背江楼原文：

这首词题材极其普通，但特点鲜明。语言文字明白浅显，质朴无华，却生动形象，韵味隽永。可称是“凡情无奇而自佳，景不丽而自妙者”。（陆时维《诗境总论》）。这首词口语化也极(...)
飞光自抚将三十，山简生来忧患中。<(...)
词作上片写抵达江南，并报平安。“飞雪过江来，船在赤栏桥侧”，开首二句写实，点明渡江时的季节、气候和到达地点。雪花飞扬之时，当正值寒冬季节，而此时冒雪渡江，可见当时情况比较紧急，这反映了靖康之乱后的动荡局面。“赤栏桥”，有红色栏干的桥。这里可能指具体地名。据姜夔《淡黄柳》词序云：“客居合肥南城赤栏桥之西。”即在安徽合肥，可参考。三、四句“惹报布帆无恙，著两行亲札”，为倒装。即到达后立刻写封简短信札，向友人报告平安，以免他们挂念。“布帆”，布制的船帆。“布帆无恙”，旅途平安，没出事故。《晋书·顾恺之传》载：“（殷）仲堪在荆州，恺之尝因假还，仲堪特以布帆借之。至破冢，遭风大败。恺之与仲堪牋曰：“(...)
太行、王屋（这）两座山，（占地）方圆七百里，高七八万尺，本来在冀州的南边，黄河北岸的北边。北山一位叫愚公的人，年纪将近九十岁，面对着山居住。（他）苦于大山北面堵塞交通，出来进去（都要）绕路，就集合全家来商量说：“我跟你们尽全力铲除险峻的大山，（使道路）一直通向豫州的南部，在汉水南岸到达，可以吗？”（大家）纷纷表示赞成。他的妻子提出疑问说：“凭借您的力量，连魁父这座小山都不能铲平，又能把太行、王屋这两座山怎么样呢？况且把土石放到哪里去呢？”众人纷纷说：“把它扔到渤海的边上去，隐土的北面。”于是（愚公）率领（能）挑担子的三个人（上了山），凿石开垦土地，用箕畚装了（土石）运到渤海的边上，邻居姓京城的寡妇有个孤儿，才刚刚换牙，也跳跳蹦蹦前去帮助他们。冬夏换季，（他）才往返一次。河湾上的一位聪明的老者讥笑愚公并制止他（干这件事），说：“你太不聪明了！就凭你衰残的年龄和剩下的力量，连山上的一棵草都不能毁掉，又能把泥土、石头怎么样呢？”北山愚公长叹说：“你思想顽固，顽固到了不可改变的地步，连孤儿寡妇都比不上。即使我死了，我有儿子在；儿子又生孙子，孙子又生儿子；儿子又有儿子，儿子又有孙子；子子孙孙没有穷尽，然而山却不会增加高度，何愁挖不平？”河湾上的智老头(...)
过片续写春雪中的景物。柳眼方青，蒙雪而白；杏花本红，以雪见素，状物拟人，笔意精细。接着笔意一转，连用两典写人。“旧游忆着山阴”，用王徽之雪夜访戴逵，至门而返的典故：“后盟遂妨上苑”，用司马相如雪天赴梁王兔园之宴迟到的故事。梅溪颇具浪漫气质，面对一派雪景，不由想起古之文人雅士踏雪清游的情景，不禁心向往之。“熏炉”二句，上承“障新暖”及“暮寒较浅”之意。春天已来临，春雪却意外降临，使闲置不用的“熏炉”重又点起；春雪推迟了季节，冬装还得穿些时候，做春衫的针线且可放慢。后结二句补足前两句。“凤鞋”系妇人饰以凤纹之鞋。“挑菜”指挑菜节。唐代风俗，二月初二日曲江拾菜，士民游观其间，谓之挑菜节。宋代沿袭了这种风俗。“(...)
这首词是写别情，上片指出他行踪不定，在南北东西漂泊，在漂泊中经常在月下怀念他的妻子，因此感叹他的妻子不能像月亮那样跟他在一起。下片写他同妻子分离的时候多，难得团圆。这首词的特色，是文人词而富有民歌风味。民歌是真情的自然流露，不用典故，是白描。这首词也是真情的自然流露，也是白描，很亲切。民歌往往采取重复歌唱的形式，这首词也一样。不仅由于《采桑子》这个词调的特点，像“南北东西”，“暂满还亏”两句是重复的；就是上下两片，也有重复而稍加以变化的句子，如“恨君不似江楼月”与“恨君却似江楼月”，只有一字之差，民歌中的复叠也往往是这样的(...)
⑷“秋霜切玉剑，落日明珠袍”意谓：所佩之剑，色如秋霜，切玉如泥；所穿之袍，缀有明珠，耀如落日。秋霜:形容剑的(...)
推枕起来，举杯相属。休叹风尘为微禄。几年行路，但觉登临不足。且翻楚调入，清江曲。

更漏子·背江楼拼音解读：

zhè shǒu cí tí cái jí qí pǔ tōng ，dàn tè diǎn xiān míng 。yǔ yán wén zì míng bái qiǎn xiǎn ，zhì pǔ wú huá ，què shēng dòng xíng xiàng ，yùn wèi jun4 yǒng 。kě chēng shì “fán qíng wú qí ér zì jiā ，jǐng bú lì ér zì miào zhě ”。（lù shí wéi 《shī jìng zǒng lùn 》）。zhè shǒu cí kǒu yǔ huà yě jí (...)
fēi guāng zì fǔ jiāng sān shí ，shān jiǎn shēng lái yōu huàn zhōng 。<(...)
cí zuò shàng piàn xiě dǐ dá jiāng nán ，bìng bào píng ān 。“fēi xuě guò jiāng lái ，chuán zài chì lán qiáo cè ”，kāi shǒu èr jù xiě shí ，diǎn míng dù jiāng shí de jì jiē 、qì hòu hé dào dá dì diǎn 。xuě huā fēi yáng zhī shí ，dāng zhèng zhí hán dōng jì jiē ，ér cǐ shí mào xuě dù jiāng ，kě jiàn dāng shí qíng kuàng bǐ jiào jǐn jí ，zhè fǎn yìng le jìng kāng zhī luàn hòu de dòng dàng jú miàn 。“chì lán qiáo ”，yǒu hóng sè lán gàn de qiáo 。zhè lǐ kě néng zhǐ jù tǐ dì míng 。jù jiāng kuí 《dàn huáng liǔ 》cí xù yún ：“kè jū hé féi nán chéng chì lán qiáo zhī xī 。”jí zài ān huī hé féi ，kě cān kǎo 。sān 、sì jù “rě bào bù fān wú yàng ，zhe liǎng háng qīn zhá ”，wéi dǎo zhuāng 。jí dào dá hòu lì kè xiě fēng jiǎn duǎn xìn zhá ，xiàng yǒu rén bào gào píng ān ，yǐ miǎn tā men guà niàn 。“bù fān ”，bù zhì de chuán fān 。“bù fān wú yàng ”，lǚ tú píng ān ，méi chū shì gù 。《jìn shū ·gù kǎi zhī chuán 》zǎi ：“（yīn ）zhòng kān zài jīng zhōu ，kǎi zhī cháng yīn jiǎ hái ，zhòng kān tè yǐ bù fān jiè zhī 。zhì pò zhǒng ，zāo fēng dà bài 。kǎi zhī yǔ zhòng kān jiān yuē ：“(...)
tài háng 、wáng wū （zhè ）liǎng zuò shān ，（zhàn dì ）fāng yuán qī bǎi lǐ ，gāo qī bā wàn chǐ ，běn lái zài jì zhōu de nán biān ，huáng hé běi àn de běi biān 。běi shān yī wèi jiào yú gōng de rén ，nián jì jiāng jìn jiǔ shí suì ，miàn duì zhe shān jū zhù 。（tā ）kǔ yú dà shān běi miàn dǔ sāi jiāo tōng ，chū lái jìn qù （dōu yào ）rào lù ，jiù jí hé quán jiā lái shāng liàng shuō ：“wǒ gēn nǐ men jìn quán lì chǎn chú xiǎn jun4 de dà shān ，（shǐ dào lù ）yī zhí tōng xiàng yù zhōu de nán bù ，zài hàn shuǐ nán àn dào dá ，kě yǐ ma ？”（dà jiā ）fēn fēn biǎo shì zàn chéng 。tā de qī zǐ tí chū yí wèn shuō ：“píng jiè nín de lì liàng ，lián kuí fù zhè zuò xiǎo shān dōu bú néng chǎn píng ，yòu néng bǎ tài háng 、wáng wū zhè liǎng zuò shān zěn me yàng ne ？kuàng qiě bǎ tǔ shí fàng dào nǎ lǐ qù ne ？”zhòng rén fēn fēn shuō ：“bǎ tā rēng dào bó hǎi de biān shàng qù ，yǐn tǔ de běi miàn 。”yú shì （yú gōng ）lǜ lǐng （néng ）tiāo dān zǐ de sān gè rén （shàng le shān ），záo shí kāi kěn tǔ dì ，yòng jī běn zhuāng le （tǔ shí ）yùn dào bó hǎi de biān shàng ，lín jū xìng jīng chéng de guǎ fù yǒu gè gū ér ，cái gāng gāng huàn yá ，yě tiào tiào bèng bèng qián qù bāng zhù tā men 。dōng xià huàn jì ，（tā ）cái wǎng fǎn yī cì 。hé wān shàng de yī wèi cōng míng de lǎo zhě jī xiào yú gōng bìng zhì zhǐ tā （gàn zhè jiàn shì ），shuō ：“nǐ tài bú cōng míng le ！jiù píng nǐ shuāi cán de nián líng hé shèng xià de lì liàng ，lián shān shàng de yī kē cǎo dōu bú néng huǐ diào ，yòu néng bǎ ní tǔ 、shí tóu zěn me yàng ne ？”běi shān yú gōng zhǎng tàn shuō ：“nǐ sī xiǎng wán gù ，wán gù dào le bú kě gǎi biàn de dì bù ，lián gū ér guǎ fù dōu bǐ bú shàng 。jí shǐ wǒ sǐ le ，wǒ yǒu ér zǐ zài ；ér zǐ yòu shēng sūn zǐ ，sūn zǐ yòu shēng ér zǐ ；ér zǐ yòu yǒu ér zǐ ，ér zǐ yòu yǒu sūn zǐ ；zǐ zǐ sūn sūn méi yǒu qióng jìn ，rán ér shān què bú huì zēng jiā gāo dù ，hé chóu wā bú píng ？”hé wān shàng de zhì lǎo tóu (...)
guò piàn xù xiě chūn xuě zhōng de jǐng wù 。liǔ yǎn fāng qīng ，méng xuě ér bái ；xìng huā běn hóng ，yǐ xuě jiàn sù ，zhuàng wù nǐ rén ，bǐ yì jīng xì 。jiē zhe bǐ yì yī zhuǎn ，lián yòng liǎng diǎn xiě rén 。“jiù yóu yì zhe shān yīn ”，yòng wáng huī zhī xuě yè fǎng dài kuí ，zhì mén ér fǎn de diǎn gù ：“hòu méng suí fáng shàng yuàn ”，yòng sī mǎ xiàng rú xuě tiān fù liáng wáng tù yuán zhī yàn chí dào de gù shì 。méi xī pō jù làng màn qì zhì ，miàn duì yī pài xuě jǐng ，bú yóu xiǎng qǐ gǔ zhī wén rén yǎ shì tà xuě qīng yóu de qíng jǐng ，bú jìn xīn xiàng wǎng zhī 。“xūn lú ”èr jù ，shàng chéng “zhàng xīn nuǎn ”jí “mù hán jiào qiǎn ”zhī yì 。chūn tiān yǐ lái lín ，chūn xuě què yì wài jiàng lín ，shǐ xián zhì bú yòng de “xūn lú ”zhòng yòu diǎn qǐ ；chūn xuě tuī chí le jì jiē ，dōng zhuāng hái dé chuān xiē shí hòu ，zuò chūn shān de zhēn xiàn qiě kě fàng màn 。hòu jié èr jù bǔ zú qián liǎng jù 。“fèng xié ”xì fù rén shì yǐ fèng wén zhī xié 。“tiāo cài ”zhǐ tiāo cài jiē 。táng dài fēng sú ，èr yuè chū èr rì qǔ jiāng shí cài ，shì mín yóu guān qí jiān ，wèi zhī tiāo cài jiē 。sòng dài yán xí le zhè zhǒng fēng sú 。“(...)
zhè shǒu cí shì xiě bié qíng ，shàng piàn zhǐ chū tā háng zōng bú dìng ，zài nán běi dōng xī piāo bó ，zài piāo bó zhōng jīng cháng zài yuè xià huái niàn tā de qī zǐ ，yīn cǐ gǎn tàn tā de qī zǐ bú néng xiàng yuè liàng nà yàng gēn tā zài yī qǐ 。xià piàn xiě tā tóng qī zǐ fèn lí de shí hòu duō ，nán dé tuán yuán 。zhè shǒu cí de tè sè ，shì wén rén cí ér fù yǒu mín gē fēng wèi 。mín gē shì zhēn qíng de zì rán liú lù ，bú yòng diǎn gù ，shì bái miáo 。zhè shǒu cí yě shì zhēn qíng de zì rán liú lù ，yě shì bái miáo ，hěn qīn qiē 。mín gē wǎng wǎng cǎi qǔ zhòng fù gē chàng de xíng shì ，zhè shǒu cí yě yī yàng 。bú jǐn yóu yú 《cǎi sāng zǐ 》zhè gè cí diào de tè diǎn ，xiàng “nán běi dōng xī ”，“zàn mǎn hái kuī ”liǎng jù shì zhòng fù de ；jiù shì shàng xià liǎng piàn ，yě yǒu zhòng fù ér shāo jiā yǐ biàn huà de jù zǐ ，rú “hèn jun1 bú sì jiāng lóu yuè ”yǔ “hèn jun1 què sì jiāng lóu yuè ”，zhī yǒu yī zì zhī chà ，mín gē zhōng de fù dié yě wǎng wǎng shì zhè yàng de (...)
⑷“qiū shuāng qiē yù jiàn ，luò rì míng zhū páo ”yì wèi ：suǒ pèi zhī jiàn ，sè rú qiū shuāng ，qiē yù rú ní ；suǒ chuān zhī páo ，zhuì yǒu míng zhū ，yào rú luò rì 。qiū shuāng :xíng róng jiàn de (...)
tuī zhěn qǐ lái ，jǔ bēi xiàng shǔ 。xiū tàn fēng chén wéi wēi lù 。jǐ nián háng lù ，dàn jiào dēng lín bú zú 。qiě fān chǔ diào rù ，qīng jiāng qǔ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

推枕起来，举杯相属。休叹风尘为微禄。几年行路，但觉登临不足。且翻楚调入，清江曲。
朱淑真本人的爱情生活极为不幸，作为一位女词人，她多情而敏感。词中写女主人公从缺月获得安慰，不啻是一种含泪的笑颜。无怪魏仲恭在《朱淑真断肠诗词序》中评价其词为“清新婉丽，蓄(...)
坐中数千人，皆言夫婿殊。”

相关赏析

坐中数千人，皆言夫婿殊。”
百金不市死
词首二句“平沙芳草渡头村。绿遍去年痕”。交待了这位女主人公所处的地点和时令。她住在一个靠近沙滩渡口的小村子上，时间已是芳草萋萋的盛(...)
“散入春风满洛城”，春风徐徐，笛声飘散在风中，风又吹送笛声，飘满了洛阳城，让人想到“此曲只应天上有”。这一句虽带有艺术的夸张，却衬出笛声的动人、夜的安静。惟其如此，才会在诗人的听觉与想象中飘满洛城，似乎其他的声音都不存在了，(...)
百金不市死

作者介绍

孔毓埏 孔毓埏，字宏舆，曲阜人。袭五经博士。有《远秀堂集》。